आई !

आर्त माझ्या पुकाऱ्यात आई !
या मुक्या कोंडमाऱ्यात आई !

डागण्या भास देई जिवाला...
त्या क्षणाच्या निखाऱ्यात आई !

हात पाठीवरी हा कुणाचा ?
वाहत्या सांजवाऱ्यात आई !!

मारतो आसवांतून हाका...
दूरच्या मंद ताऱ्यात आई !

औषधे, भाकरी, देव, पोथी ...
मज दिसे याच साऱ्यात आई !

शोधतो मी...मला सापडेना...
आठवांच्या पसाऱ्यात आई !

काय समजून समजायचे मी ?
बोलते हातवाऱ्यात आई!

श्वास नुसते न येती, न जाती...
वावरे येरझाऱ्यात आई !

मुक्त झाली...किती काळ होती -
यातनांच्या पहाऱ्यात आई !

हे खरे...पान पिकलेच होते...
ती पहा त्या धुमाऱ्यात आई !!

- प्रदीप कुलकर्ण