- अंगात नाही बळ आणि चिमटा घेउन पळ.
- अंगापेक्षा बोंगा जास्ती.
- अंगाले सुटली खाज, हाताले नाही लाज.
- अंगावर आल्या गोणी तर बळ धरले पाहिजे टुणी.
- अंगावरचे लेणे, जन्मभर देणे.
- अंथरूण पाहून पाय पसरावेत.
- अंधळं दळतं अऩ कुत्र पिठ खातं.
- अंधारात केले पण उजेडात आले.
- अंधेर नगरी चौपट राजा.
- अक्कल नाही काडीची नाव सहस्त्रबुद्धे.
- अक्कल खाती जमा.
- अक्कल नाही काडीची म्हणे बाबा माझे लग्नं करा.
- अग अग म्हशी, मला कुठे गं नेशी.
- अग माझे बायले, सर्व तुला वाटिले.
- अघटित वार्ता आणि कोल्हे गेले तीर्था.
- अघळ पघळ अन घाल गोंधळ.
- अठरा विश्व दारिद्र त्याला छत्तीस कोटी उपाय.
- अडला हरी गाढवाचे पाय धरी.
- अडली गाय खाते काय.
- अडाण्याचा गेला गाड़ा, वाटेवरची शेते काढा.
- अडाण्याची मोळी, भलत्यासच मिळी.
- अड्क्याची भवानी सपिकेचा शेंदूर.
- अढीच्या दिढी सावकाराची सढी.
- अती केला अनं मसनात गेला.
- अती झालं अऩ हसू आलं.
- अती झाले गावचे अन पोट फुगले देवाचे.
- अती तिथं माती.
- अती परीचयात आवज्ञा.
- अती राग भीक माग.
- अती शहाणा त्याचा बैंल रिकामा.
- अत्युची पदि थोरही बिघडतो, हा बोल आहे खरा.
- अनुभवल्याशिवाय कळत नाही चावल्याशिवाय गिळत नाही.
- अपयश हे मरणाहून वोखटे.
- अपापाचा माल गपापा.
- अप्पा मारी गप्पा.
- अर्ध्या गावाची नाही खबर आणि वाटणीला बरोबर.
- अर्ध्या हळकुंडाने पिवळे होणे.
- अल्प बुध्दी, बहु गर्वी.
- अळवाची खाज़ अळवाला ठा‌ऊक.
- अळी मिळी गुपचिळी.
- अवघड ठिकाणी दुखणे आणि जाव‌ई डॉक्टर.
- अव्हाधसा पोर, घर राखण्यात थोर.
- असंगाशी संग आणि प्राणाशी गाठ.
- असतील चाळ तर फिटतील काळ.
- असतील मुली तर पेटतील चुली.
- असतील शिते तर जमतील भूते.
- असून अडचण नसून खोळांबा.
- असेल तेव्हा दिवाळी नसेल तेव्हा शिमगा.
- असेल दाम तर हो‌ईल काम.
- असेल ते विटवा, नसेल ते भेटवा.
- असेल हरी तर दे‌ईल खाटल्यावरी.
- आंधळा मागतो एक डोळा देव देतो दोन डोळे.
- आंधळी पाण्याला गेली घागर फोडून घरी आली.
- आंधळीपेक्षा तिरळी बरी.
- आ‌ई भाकर देत नाही अऩ बाप भिक मागू देत नाही.
- आ‌ई म्हणते लेक झाले, भा‌ऊ म्हणतात वैंरी झाले.
- आ‌ईचा काळ, बायकोचा मवाळ.
- आ‌ईची माया अन पोर जा‌ईला वाया.
- आ‌ऊचा का‌ऊ तो म्हणे मावसभा‌ऊ.
- आखाड्याच्या मेळावात पहेलवानाची किंमत.
- आग रामेश्वरी अऩ बंब सोमेश्वरी.
- आग लागल्यावर विहीर खणणे.
- आगीशिवाय धूर दिसत नाही.
- आचार भ्रष्टी, सदा कष्टी.
- आज अंबारी, उद्या झोळी धरी.
- आजा मेला, नातू झाला.
- आठ हात लाकुड, न‌ऊ हात धलपी.
- आडजीभ खा‌ई अऩ पडजीभ बोंबलत जा‌ई.
- आडात नाही तर पोऱ्ह्यात कोठून?
- आत्याबा‌ईला मिश्या असत्या तर काका म्हटलो नसतो.
- आधणातले रडतात, सुपातले हसतात.
- आधी करा मग भरा.
- आधी करावे मग सांगावे.
- आधी करी सुन सुन, मग करी फुणफुण.
- आधी गुंतू नये, मग कुंथु नये.
- आधी जाते अक्कल मग सुचते शहाणपण.
- आधी नमस्कार मग चमत्कार.
- आधी पोटोबा, मग विठोबा.
- आधी होता वाघ्या, मग झाला पाग्या, त्याचा स्वभाव जा‌ईना, त्याचा येळकोट राहीना.
- आधीच उल्हास त्यातून फाल्गुन मास.
- आधीच दुष्काळ त्यातून ठणठण गोपाळ.
- आधीच नव्हती हौस त्यात पडला पा‌ऊस.
- आधीच मर्कट त्यातून मद्य प्याले, त्याची क्रिडा काय विचारता?
- आपण आपल्याच सावलीला भितो.
- आपण आरे म्हटले की कारे आलेच.
- आपण करु तो चमत्कार, दुसऱ्याचा तो बलात्कार.
- आपण शेण खायचं नि दुसऱ्याचं तोंड हुंगायच.
- आपण सुखी तर जग सुखी.
- आपलंच घर, हागुन भर.
- आपला आळी, कुत्रा बाळी.
- आपला तो बाळ्या, दुसऱ्याचा तो कार्ट्या.
- आपला हात, जग्गन्नाथ.
- आपली ठेवायची झाकून अऩ दुसऱ्याची पहायची वाकून.
- आपली पाठ आपल्याला दिसत नाही.
- आपलीच मोरी अनं अंघोळीची चोरी.
- आपले ठेवायचे झाकून अन दुसऱ्याचे पहायचे वाकून.
- आपले ते प्रेम, दुसऱ्याचे ते लफडे.
- आपले नाक कापून दुसऱ्याला अपशकुन.
- आपले नाही धड नाही शेजाऱ्याचा कढ.
- आपलेच दांत अऩ आपलेच ओठ.
- आपल्या कानी सात बाळ्या.
- आपल्या डोळ्यातले मुसळ दिसत नाही पण दुसऱ्याच्या डोळ्यातील कुसळ दिसते.
- आपल्या ताटातले गाढव दिसत नाही पण दुसऱ्याच्या ताटातली माशी दिसते.
- आपल्या हाताने आपल्याच पायावर दगड.
- आभाळ फाटल्यावर ढिगळ कुठे कुठे लावणार?
- आयजीच्या जीवावर बायजी उदार, सासूच्या जीवावर जाव‌ई उदार.
- आयत्या बिळात नागोबा.
- आराम हराम आहे.
- आरोग्य हीच धनसंपत्ती.
- आलथा पसा, पालथा पसा, माकडा तुझा संसार कसा?
- आला भेटीला धरला वेठीला.
- आली अंगावर, घेतली शिंगावर.
- आली चाळीशी, करा एकादशी.
- आली सर तर गंगेत भर.
- आलीया भोगासी असावे सादर.
- आले मी नांदायला, मडके नाही रांधायला.
- आळश्या उळला अऩ शिंकरा शिंकला.
- आळश्याला दुप्पट काम.
- आळी ना वळी सोनाराची आळी.
- आळ्श्याला गंगा दूर.
- आवडतीचा शेंबुड गोड आणि नावडतीचे मीठ आळणी.
- आवडीने केला वर त्याला दिवसा खोकला रात्री ज्वर.
- आवडीने केला वार त्याला दिवसा खोकला आणि रात्री ज्वर.
- आवळा देवून भोपळा काढणे. (आवळा देवून कोहळा काढणे.)
- आवसबा‌ई तुझ्याकडे पुतनबा‌ई माझ्याकडे
- आशा सुटेना अन देव भेटेना.
- आसू ना मासू, कुत्र्याची सासू.
- ओ म्हणता ठो ये‌ईना.
- ओठात एक आणि पोटात एक.
- ओठी ते पोटी.
- ओल्या बरोबर सुके जळते.
- ओळख ना पाळख अनं मला म्हणा लोकमान्य टिळक.
- ओसाड गावी एरंडी बळी.
- औटघटकेचे राज्य.
- औषधावाचून खोकला गेला.
१३५ मराठी म्हणी....!!
No comments:
Post a Comment