बडवे, विठोबा, पंढरी...सारेच विसरू दे मला !
तेथे न माझी पायरी... ! सारेच विसरू दे मला !
काही तरी झंकारले...कोणी तरी हुंकारले...
आता सुनेपण अंतरी...सारेच विसरू दे मला !
ती रातराणी, चांदवा... गंधाळलेला गारवा...
ती पौर्णिमा जादूभरी...सारेच विसरू दे मला !
ऱडलीस तू माझ्यासवे...पुसलीस माझी आसवे...
ती सांत्वना अन् त्या सरी...सारेच विसरू दे मला...!
खचलो नकाराने तुझ्या...पिचलो विचाराने तुझ्या...
झाली जिण्याची मस्करी...सारेच विसरू दे मला !
स्वप्ने तुझी मी पाहिली...सारीच अर्धी राहिली...
ते शल्य, कळ ती बोचरी...सारेच विसरू दे मला !
माझी सखी, अभिसारिका...गेली कुठे ती राधिका ?
गेली कुठे ती बासरी...सारेच विसरू दे मला !
पोटास या कोंडा मिळो...झोपायला धोंडा मिळो...
कविता, कथा, कादंबरी...सारेच विसरू दे मला !
मज भोवती नाही कुणी, मज सोबती नाही कुणी...
नाही कुणी माझ्या घरी....सारेच विसरू दे मला !
वाऱ्यासवे मी भांडतो, छळ मी जगाचा मांडतो !
हे आळ जे माझ्यावरी...सारेच विसरू दे मला !
केला कुणी उपहासही...म्हटले कुणी `शाबास`ही...
निंदा-स्तुती खोटी-खरी...सारेच विसरू दे मला !
शहरात या उपऱ्यापरी...! माझ्यात मी दुसऱ्यापरी...!!
ते गाव...घर, ती ओसरी...सारेच विसरू दे मला !
आता मला सुटका हवी...मज पाहिजे दुनिया नवी...
आता तरी, आता तरी... सारेच विसरू दे मला !
करणार मी हाही गुन्हा....स्मरणार मी सारे पुन्हा...!
काही क्षणांसाठी परी....सारेच विसरू दे मला !!
No comments:
Post a Comment